Koronavirüs pandemi, vaka sayısı, sosyal mesafe, tedbirler, kurallar…. Son dönemde sıkça duyduğumuz ve artık ‘duymaktan yorgun düştüğümüz’ tanımlar. Bugünü değil yarını da umutsuzca beklememizi sağlıyorlar bazen. Ancak umutsuzluğa kapılmak değil, farkında olmak asıl ihtiyacımız.
Sağlık ile ilgili bir sorunumuz olunca tıp bilimine ve hekimlere güveniriz. Çünkü tıp, insanlık tarihi kadar eski ve çok güçlü bir bilimdir. Bizim lehimize işler ve çözümler üreterek bizi korumaya çalışır. Temel kuralları da oldukça basittir aslında; doğru beslen, iyi uyu, zararlı şeylerden uzak dur ve temiz kal.
Peki, sağlığımızı korumanın temel kuralları bu kadar basitken neden uygulamakta zorlanırız bazen?
Çünkü tıp biliminin en zor işi, insan ile uğraşmaktır! Kendi bilinci, alışkanlıkları, sosyal davranış biçimi, birey iken ve topluluk içinde farklı davranışlar sergilemesi gibi has özellikler barındırır insan. Ve ne yazı ki bazen bu özellikleri “en temel kuralları bile uygulamakta zorlanmasını” sağlar…
Ülkemizde ve tüm dünyada sayısız bilim insanı, tıp uzmanı bize sürekli ‘temel kurallara uyarsanız risk azalır, dışarıda işinizi halledip evinize dönün’ derken, neden bir bölümümüz ısrarla tam tersi davranmayı seçeriz? Sorun Akıl mı? Bilinç mi? Eğitim mi?
Yoksa asıl sorun insan dene türün ‘kendine has’ doğası mı?
Bugün biraz sıkılsak da kurallardan, gelecek için lütfen biraz daha dikkat!
Sağlık ve Umut dolu günler...
Asilsera Grup
